روانشناسی

نقش مراکز پیش دبستانی در رشد همه جانبه کودکان

به نظر شما در رشد همه جانبه کودکان، مراکز پیش دبستانی نقش دارند یا خیر؟ ما در این مقاله می خواهیم متوجه شویم که آیا پیش دبستانی در رشد کودکان، آن هم از نظر همه جوانب، نقش مهمی دارند یا خیر؟ مطالب مهمی که در این مقاله آمده، به این صورت می باشد : بعد از مطالعه مقدمه و چکیده، اهمیت دوره پیش دبستانی بیان شده است. سپس خصوصیات و توانایی هایی که کودکان در دوره پیش از دبستان دارند توضیح داده شده است. در ادامه برنامه آموزش و پرورش در دوران پیش از دبستان بررسی شده است. فعالیت های ویژه جهت رشد جسمی و حرکتی در مراکز پیش دبستانی موضوع بعدی است که در این مقاله دیده می شود. و در آخر به اهداف مربوط به رشد زبان، رشد شناختی، رشد خلاقیت، نیازهای دینی و اخلاقی پرداخته شده است.

نقش مراکز پیش دبستانی در رشد همه جانبه کودکان

امروزه تعلیم و تربیت کودکان در سنین پیش از دبستان به عنوان امری ضروری در مجموعه نظام آموزشی مطرح گشته و تدریجاً به جایگاه ویژه خود دست می یابد. آموزش و پرورش پیش از دبستان، برنامه هایی است که برای کودکان سه تا شش ساله قبل از ورود آنها به دوره دبستان ارائه می شود.

بسیاری از روانشناسان و دانشمندان تعلیم و تربیت بر این باور هستند که بیشتر آنچه در سال های آغازین زندگی کودک رخ می دهد، به طور اساسی، بر رشد بعدی کودک اثر گذار است. در واقع تشخیص اهمیت پیش دبستانی برای ایجاد بهتر زندگی کردن کودکان به طور قابل توجهی مورد تأیید روانشناسان قرار گرفته است.

به دلیل اهمیت مهارت های اجتماعی – هیجانی در مراحل بعدی زندگی و انتقادات صورت گرفته در ارتباط با برنامه درسه زبان و ریاضی آموزش مهارت های اجتماعی – هیجانی به رسمیت شناخته شد. اگرچه تعیین تفاوت بین آموزش آکادمیک و غیرآکادمیک بیشتر بر اساس سنت انجام می شود نه بر اساس شواهد پژوهشی اما در واقع، شواهد در حال ظهور از توسعه و پژوهش آموزش و پرورش نشان می دهد که توانایی های اجتماعی، عاطفی و خود نظارتی با موفقیت تحصیلی رابطه مستقیم دارند.

اهمیت دوره پیش دبستانی

آموزش مهارت اجتماعی در پایین ترین مقطع تحصیلی با مهارت های شناختی و تعیین هویت دیگران آغاز می شود و هدف نهایی آن یادگیری راه های مناسب و قابل قبول است. رفتار شخص و نظام ارزش او تفکیک ناپذیر می شوند و از این رو هدف از آموزش مهارت های شناختی و عاطفی آن است که به کودکان در کسب ارزش ها و به کار بردن این ارزش ها در رفتار یاری دهد.

پیش دبستانی به عنوان نخستین گام در شروع فرآیند تحصیلی هر شخص می تواند نقشی تأثیر گذار در آینده و موفقیت شخص و پیرامون او را دارا باشد. تحقیق و پژوهش در مقطع پیش دبستانی می تواند راهگشای خیلی ازز مشکلات بعدی باشد. فرایندهای شناختی و عاطفی یکی از این موضوعات است.

کودکان 2 تا 6 ساله ای که در برنامه هایی با کیفیت بالا و یادگیری فعال شرکت دارند، در هر جایی که فرصت انتخاب و طرح فعالیت هایی را داشته باشند و بتوانند انتخاب های مستقلی انجام دهند، هم دانش آموزان بهتری در مدرسه و هم شهروندان مؤثرتری در بزرگسالی خواهند بود.

آموزش های پیش دبستانی تأثیر کوتاه مدتی بر پیشرفت ذهنی کودکان داشته است، در حالی که بر سازگاری عاطفی – اجتماعی آنان تأثیر دراز مدتی دارد و از طرفی دیگر چنین آموزش هایی اثر چشمگیری بر پیشرفت تحصیلی کودکان به علت داشتن انگیزه قوی تر نسبت به تحصیل دارا می باشد و کودکان را برای ورود به مدرسه آماده تر می سازد. همچنین این نوع آموزش ها، اولاً باعث به وجود آمدن خلاقیت ذهنی در کودکان گردیده و ثانیاً، زمینه آشنایی بیشتر کودک را با جامعه فراهم نموده و کمبودهای عاطفی کودک تأمین می گردد.

خصوصیات و توانایی های کودکان در دوره پیش دبستانی

در زمانی که روانشناسان به اهمیت دوران نخستین کودکی از نظر رشد روانی پی می برند، علمای تعلیم و تربیت به یقین دریافتند که اثرات منفی آموزش تحصیلی بسته و یکنواخت در مداری در حدی است که استعدادها و قدرت ها را از بین می برد.

در طول سالهای پیش دبستانی، کودکان معمولاً رفتارهای شگفت آور و غیر مانوسی از خود بروز می دهند، اما نبایستی به این رفتارها به دید منفی نگریست، بلکه به جای آن، باید در نظر داشت که اشتباه، یکی از راههای ارزشمند دریافتن حقیقت و نائل شدن به شیوه های برتر اندیشیدن نشانگر مرحله بعدی از مراحل هوش است. نه تنها این احتمال وجود دارد که کودکان در خلال اقدامات خود برای افزودن اطلاعات به ساختار فکری خویش، حقایق را تحریف نمایند، بلکه ممکن است کاملاً خودمحور نیز به نظر آیند، چرا که در روند ادراکات، بیش از هر چیز بر دیدگاه های شخصی خویش تکیه می کنند و کمتر به آرای دیگر توجه می نمایند.

یادگیری در طی سال های پیش دبستانی، همانند سایر مراحل تحصیلی، تنها در صورتی امکان پذیر است که به کودکان انگیزه داده شود تا کنجکاوی و اشتیاق لازم برای ادراک محیط اطراف داشته باشند. این اشتیاق در بسیاری از کودکان که به مؤسسات آموزشی وارد می شوند، وجود دارد.

کودک در سن سه تا سه و نیم سالگی شروع به احساس لذت از مهارت های خود در انجام کارها می نماید و از شکست در انجام کارها ناراحت و شرمنده نمی گردد. او کمتر از بزرگسالان درخواست کمک و حمایت می نماید تا به طور مستقل به انجام موفقیت آمیز امور نائل شود. بعضی از کودکان در چهار تا پنج سالگی، به جای تلاش برای فائق آمدن بر تنگناها، در صدد پرهیز و دوری از آن شرایط بر می آیند و یا به انکار و پنهان نمودن شکست خود می پردازند.