روانشناسی

به گزارش تابناک، فریبرز درتاج استاد دانشگاه علامه طباطبایی و رئیس انجمن روان شناسی تربیتی ایران در گفت‌وگو با فارس درباره «تأثیر قرنطینه بر فرزندپروری و بروز اختلافات والدین و فرزندان»، اظهار داشت: مسلماً اختلافات بین والدین و محیط پر تنش خانواده سبب بروز اختلافات والدین با فرزندان نیز خواهد شد. در یک محیط بسته، مرزهای بین خانواده، کار و مدرسه در هم آمیخته شده است.

وی ادامه داد: والدین نقش والدین، ??معلمان و کارگران را بازی می‌کنند. کودکان نیز در خانه هم نقش کودک (فرزند) را دارند و هم نقشِ دانش‌آموز. این درگیری‌­ها و تعارض نقش برای هر دو طرف یعنی والدین و فرزندان دشوار است و می­‌تواند باعث ایجاد تنش، اضطراب مضاعف و اختلافات داخلی شود؛ این در حالی است که والدین و فرزندان، هر کدام حق را به خود می­‌دهند.

رئیس انجمن روان شناسی تربیتی ایران افزود: از یک طرف فرزندان دچار انزوای اجتماعی شده‌اند، درک کاملی از شرایط فعلی ندارند، از ابتدایی­ ترین سرگرمی­‌ها مثل رفتن به پارک، بازی و رفت و آمد با دوستان و همسالان و ...محروم شده‌­اند و از اینکه همه اوقات را در خانه و زیر نگاه والدین هستند، احساس ناراحتی می‌کنند.

درتاج یادآور شد: از طرف دیگر با والدینی مواجه هستیم که نگران وضعیت سلامتی فرزندان خود هستند، فرزندان‌شان کلاس‌­های آنلاین را به صورت جدی در خانه نمی‌­گذرانند، ساعات زیادی را در کامپیوتر و شبکه­‌های مجازی سپری می­‌کنند، ساعات خواب آنها و زمان هدر رفت آنها افزایش یافته است.

وی متذکر شد: والدین نمی­‌توانند تکالیف فرزندشان را مدیریت کنند، باید نقش جدیدی به عنوانِ معلم را هم داشته باشند؛ همه اینها مسائلی هستند که والدین با آن روبرو هستند و چالش جدیدی را برای آنها ایجاد کرده است و هر چه زمان بیشتری می­‌گذرد، والدین بیشتر احساس از دست دادن کنترل فرزندان خود را دارند.

رئیس انجمن روان شناسی تربیتی ایران ابراز داشت: محققان معتقدند برای کمک به خانواده‌ها در حل مشکلات و اختلافات با فرزندانشان، باید تلاش­‌های خود را بر آموزش به والدین متمرکز کنند و وضعیت عاطفی و روانی والدین، اولین چیزی است که برای رفع این اختلافات نیاز است.

درتاج بیان داشت: والدین در این دوران به شدت نیازمند ایجاد یک ساختار برای حفظ روال عادی و استحکام روابط خود با فرزندان‌شان هستند. راهکارهایی برای ایجاد این ساختار وجود دارد، اولین و مهم‌ترین راهکار این است که خودِ والدین آرام باشند و به سلامت روان‌شناختی خود اهمیت بدهند.

وی تصریح کرد: با توجه به سطح درگیری کاری و خانوادگی در طول این بحران، والدین بیش از آنچه ممکن است از نظر روان‌شناختی در معرض آسیب هستند. شاید آرامش والدین در چنین شرایط کار دشواری باشد، اما کودکان و نوجوانان به همان اندازه در چنین شرایطی به ثبات احتیاج دارند.

رئیس انجمن روان شناسی تربیتی ایران ادامه داد: آنها به والدین خود نگاه می‌­کنند، حفظ آرامش والدین را ملزم می­‌کند که از اضطراب خود، باورهای محدودکننده و رفتارهای عادتی که به عنوان موانع شخصی برای حفظ آرامش درونی عمل می­‌کنند، آگاه باشند و آن را به فرزندان خود نیز منتقل کنند.

درتاج افزود: اکنون زمان مناسبی برای والدین است که «گامی به عقب بردارند» و بدانند که هرچه بیشتر وقت خود را با فرزندان خود سپری کنند، پیوندهای قوی تری می­‌توانند ایجاد کنند؛ این همان کاری است که پدربزرگ ها و مادربزرگ‌های ما قبلاً انجام می‌دادند.

وی افزود: سعی کنید کودکان را درگیر فعالیت­‌های روزانه خود کنید و یا به آنها مسؤولیتی بدهید. آشپزی را با فرزندان خود انجام دهید، اجازه دهید دستور العمل‌ها را انتخاب کنند و آنها را در کل فرآیند درگیر کنند. یکدیگر را نوازش کنید و فیلم‌های مورد علاقه خود را تماشا کنید.

رئیس انجمن روان شناسی تربیتی ایران بیان داشت: زیاد بخندید و خودتان را خیلی جدی نگیرید. انجام فعالیت‌هایی که فرزندان شما نیز می­‌توانند در آنها دخیل باشد هم به حفظ آرامش و هم سازگاری بیشتر والدین و فرزندان کمک خواهد کرد.

درتاج یکی از راهکارهای مؤثر برای جلوگیری و کاهش اختلافات والدین و فرزندان را درک احساسات، عواطف و انتظارات آنها در این شرایط برشمرد و افزود: والدین می‌توانند از تکنیک جابه جایی نقش استفاده کنند، یک روز یا چند ساعت در روز فرزندان نقش والدین را ایفا کنند؛ در این صورت والدین بهتر با سطح انتظارات، نگرانی‌­ها، مواردی که باعث ناراحتی آنها می­‌شود و ...آشنا خواهند شد که این باعث انتخاب راه حل منطقی و مناسب در هنگام بروز اختلاف با فرزندان می­‌شود.

والدین حرف فرزندان را گوش کنند
رئیس انجمن روان شناسی تربیتی ایران تأکید کرد:گوش دهید. همه ما می‌دانیم که کودکان سؤالات زیادی می‌پرسند و ما به عنوان والدین می‌توانیم به راحتی صدای ناهنجارهایِ مداومِ این دوران را نادیده بگیریم و به آنها گوش دهیم؛ بنابراین مهارت‌­های گوش دادن فعال را که به خوبی با همکاران و دوستان خود استفاده می‌­کنید، تمرین کنید و در رابطه با فرزندانتان نیز بکار ببرید.

وی اضافه کرد: با فرزندان خود صادق باشید. با توجه به اینکه این بیماری مسأله‌­ای است که در مورد آن در هر جایی که می‌رویم صحبت می‌شود، احتمالاً کودک شما هم اکنون ایده‌ای از آنچه اتفاق می‌افتد نخواهد داشت و به طور قابل توجهی نگران خواهد بود.

درتاج خاطرنشان کرد: پیشنهاد می­‌کنم با پرسیدن آنچه که می‌­دانند شروع کنید و براساس پاسخ آنها، اوضاع را در سطحی هشدار دهنده و مناسب و صادقانه توضیح دهید. به آنها بگویید که نگرانی‌­های آنها را می‌فهمید و آنها تنها نیستند.

رئیس انجمن روان شناسی تربیتی ایران افزود: فرزند شما در مواقع عدم اطمینان و پریشانی و .... فقط به شما نگاه می‌کند. آنها را ترغیب کنید تا احساسات خود را بازگو کنند؛ برای ما بسیار مهم است که سلامت روان کودکان خود را نیز حفظ کنیم.

وی بیان داشت: در رابطه با مسائل و مشکلات تحصیلی فرزندان و نقش معلمی والدین در منزل نیز، شاید ابتدایی ­ترین کار شبیه سازی تجربه کلاس درس باشد. آیا بچه­‌ها واقعاً به یک فضای یادگیری جداگانه احتیاج دارند؟

در تاج اظهار داشت: با توجه به محدودیت­‌های بسیاری از آپارتمان‌ها، والدین نباید نگران این موضوع باشند. تمام آنچه شما واقعاً به آن احتیاج دارند یک سطح صاف مانند میز ناهارخوری و محدود کردن عوامل حواس پرتی است.

وی ادامه داد: همین شبیه سازی کوچک به جدی تر شدن فرزندان در کلاس‌های آنلاین بسیار کمک خواهد کرد. همچنین برای فعالیت‌های آنها برنامه زمانی ایجاد کنید. یک زمان­‌بندی، با در نظر گرفتنِ زمان شروع و پایان هر فعالیت و وقفه بین آنها تنظیم کنید و برای هر فعالیت زمان مناسب و کافی را انتخاب کنید.

یکی از راهکارهای مؤثر برای جلوگیری و کاهش اختلافات والدین و فرزندان درک احساسات، عواطف و انتظارات آنها در این شرایط است و فرزندان می توانند یک روز یا چند ساعت در روز نقش والدین را ایفا کنند

رئیس انجمن روان شناسی تربیتی ایران تصریح کرد: اوستاف، با بیش از دو دهه تجربه به عنوان مربی آموزش آنلاین، معتقد است که کلید ورود والدین به عنوان معلم برای فرزندان این است که فعالیت ­های روزانه را برای فردا نگذارد.

وی متذکر شد: اوستاف می­‌گوید برای بچه­ ها خیلی راحت است که فریاد بزنند و از شما مهلت بخواهند و شما فکر می­ کنید که او این کار را فردا انجام خواهد داد، ولی مطمئن باشید که هرگز چنین اتفاقی نخواهد افتاد. پس برنامه ­ریزی کنید و پس از انجام و اتمام فعالیت ها در زمان معین آنها را تشویق کنید.

درتاج خاطرنشان کرد: والدین باید این مورد را در نظر داشته باشند که اگر در خانه شریک زندگی دارید، یک فرزند بزرگتر یا حتی یک دوست برای حمایت از آنها وجود دارد. اکنون زمان درخواست کمک است؛ از افرادی که خوشحال می ­شوند و تمایل دارند شما را راهنمایی کنند، کمک بگیرید و در صورت نیاز به کمک برای آموزش و یادگیری فرزند خود، با معلم آنها تماس بگیرید.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، وقتی صحبت از عشق مجازی و مسائلی که مربوط به دنیایی غیر از پیرامونی که در آن قرار گرفته‌ایم می‌شود، احساس می‌کنیم از واقعیتی صحبت می‌کنیم که خیلی هم واقعی به نظر نمی‌رسد.

از این‌رو عشق‌های مجازی که روندی غیر واقعی و ماحصل تجربه‌ای غیر ملموس هستند، تولید ذهن خلاق هر فردی می‌تواند باشد. به این ترتیب افراد به واسطه بودن در دنیای مجازی (سایت‌ها و کانال‌های اینترنتی) دلبسته فردی می‌شوند که هیچ آشنایی حقیقی با او ندارند و تنها و صرفاً از طریق دیالوگ‌هایی از راه دور، نوشتن پیامک و یا دیدن عکس‌هایی که خود فرد انتخاب کرده است، تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

ماهیت روابط مجازی
از آن‌جایی که روابط مجازی سر و شکل واقعی ندارند و هر دو طرف در روند واقعی یک جریان واقعی از رابطه قرار ندارند، در زندگی واقعی و ملموس با هم در تعامل نیستند و به میزان قابل توجهی از بحث‌ها و اختلاف نظر‌هایی که در روابط طبیعی پیش می‌آید، دور هستند.

به همین دلیل رابطه‌شان دچار توهمی از عشق و دوست داشتن شدید می‌شود که بیانگر عشقی عمیق است، اما اگر همان دو نفر در دنیایی واقعی با یک‌دیگر مواجه می‌شدند و به واسطه مصائب و مسائل دنیای واقعی با یک‌دیگر به چالش بر می‌خوردند، قطعاً پیش از آن‌که خود را درگیر عشقی اهورایی بدانند، خود را درگیر مسائل سطحی زندگی می‌دیدند.

نقش ادراک در رابطه و عشق مجازى
آیا می‌توانیم در رابطه مجازی وجود مشکل را به همان سرعتی تشخیص دهیم که در رابطه غیرمجازی تشخیص می‌دهیم؟ برخلاف دنیای واقعی، در دنیای مجازی برای کسب اطلاعات تنها امکان استفاده از حس بینایی‌مان را داریم آن هم به مقدار کم، چون امکان بهره‌گیری از برداشت‌های ناشی از تعامل غیرکلامی را هم نداریم. کلمه‌های تایپ‌شده، عکس یا آواتاری از طرف مقابل یا ویدئویی از شخصی که مقابل دوربین نشسته است، تنها داده‌های ماست. البته هنگام تماشای ویدئو حس شنوایی‌مان هم به‌کار می‌افتد، اما بخش عمده رابطه مجازی را واژه‌ها تشکیل می‌دهند.

در رابطه مجازی درکی از فرومون (عاملی شیمیایی که از فردی ترشح می‌شود و همان پاسخ‌های رفتاری و واکنش‌ها را در فرد دیگر تحریک می‌کند) یک‌دیگر نداریم، نمی‌توانیم از تماس چشمی، زبان بدن یا لحن و قدرت صدای‌مان استفاده کنیم، نمی‌فهمیم دست‌دادن با طرف مقابل یا کنار او راه رفتن چه حسی دارد!

کمبودهاى رابطه مجازى
اطلاعات حسی وزبان بدن: عمده تفوت رابطه مجازی با واقعی، حذف زبان بدن است. پژوهشی ادعا می‌کند 93 درصد روابط ما به‌شکل غیرزبانی و تنها 7 درصد آن‌ها رابطه زبانی است؛ بنابراین در رابطه مجازی تمام بده‌بستان ما به‌وسیله 7 درصد ابزارهای‌مان انجام می‌شود. این وضعیت مانند این است که بخواهیم ماشین خراب را فقط با یک آچار تعمیر کنیم! با وجود چنین محدودیتی رابطه و عشق مجازی چقدر می‌تواند مؤثر و کارا باشد؟

واقعیت و ادراک: به‌راستی واقعیت چیست؟ آیا طرف مقابل همان کسی است که ادعا می‌کند؟ آیا اطلاعات درستی دریافت کرده‌ایم یا ابزار ادراکی ما برداشت‌های غلطی مهیا کرده است؟ شما در دنیای مجازی که هستید؟ همان «خود» دنیای واقعی‌تان؟ آیا همه ابعاد شخصیتی خود را به‌نمایش می‌گذارید یا بخشی از آن را پنهان می‌کنید؟ اگر همه خود حقیقی‌تان را به‌نمایش می‌گذارید، آیا دیگران همان چیزی را که شما می‌خواهید برداشت می‌کنند یا ممکن است دچار کج‌فهمی شوند؟ با چه کسانی در دنیای مجازی صحبت می‌کنیم؟ از میان واژه‌های تایپ‌شده چه مقدار اطلاعات واقعی می‌توانیم کسب کنیم؟

نقش مکانیزم‌های دفاعى دردنیای مجازی: دردنیاى مجازى مکانیسم‌هاى دفاعى با شدت بیشتری به‌کار می‌روند، زیرا افراد کمتر نگران پیامد رفتارهای‌شان هستند و تناقض‌ها اغلب به چالش کشیده نمی‌شوند. شاید ما به‌اندازه دنیای واقعی به‌دنبال بحث و چالش نیستیم، چون برای‌مان روشن نیست احساسات، افکار و باور‌ها متعلق به کیست!

حقیقت رابطه مجازی
احساسات و واکنش‌هایی که در رابطه آنلاین تجربه می‌کنیم متعلق به خود ماست و نه هیچ کس دیگری است! اگر صادقانه به آن‌چه از طرف مقابل دریافت می‌کنیم بنگریم، متوجه می‌شویم بخش عمده آن بازتابی از خود ماست. به عبارتی، مشکلاتی که در ارتباطات مجازی با آن‌ها روبه‌رو می‌شویم، به مشکلات، نگرانی‌ها و الگو‌های نادرست فکری خود ما اشاره دارند.

مخاطرات روابط مجازی
باید سعی کرد در این نوع روابط مرزی گذاشت تا دو طرف آسیب نبینند. مراقب طرز تفکر “فقط یک نگاه” باشید. به دلایل روشنی تشخیص ارتباط عاطفی آنلاین از ارتباط عاطفی فیزیکی دشوارتر است.

خطری که کاربران اینترنتی را تهدید می‌کند این است که اگرچه ما هرروزه اعمال قانونی زیادی را با اینترنت انجام می‌دهیم، ولی می‌توانیم به راحتی با تصاویر و نوشته‌ها از مسیر منحرف شویم. تنها با کلیک بر روی یک لینک وسوسه انگیز که رنگین و برجسته بر روی صفحه پدیدار می‌شود و توسط وبسایت‌هایی که خودشان را برای کسب و کار شما مشتاق نشان می‌دهند تهیه شده است، از مسیر خارج می‌شویم.

برخی از افراد از اینترنت به منظور روبه رو شدن با رفتار‌های جنسی که هیچ گاه جرات رویارویی با آن را در دنیای خارج از دنیای مجازی نداشته‌اند، استفاده می‌کنند. این موضوع با عنوان ننگ اجتماعی شرح داده شده است. زیرا تحقیقات نشان می‌دهد که فعالیت‌هایی از جمله تماشای فیلم‌های پورن و دستیابی به هرگونه موارد جنسی به صورت آنلاین، کمتر از لحاظ اجتماعی محکوم می‌شود.

فعالیت‌های جنسی مجازی به ویژه در چارچوب رابطه می‌توانند بسیار خطرناک و آسیب‌زا باشند. بیشتر افرادی که به منظور ارضای نیاز‌های جنسی خود به اینترنت روی می‌آورند از ضرر آن چشم‌پوشی می‌کنند و همیشه توجیه “فقط یک نگاه” را به همراه دارند. اما در حقیقت آن‌ها به دنبال تماشای فیلم‌های پورن نیستند، بلکه در دنیای مجازی به دنبال مخاطب خاص خود می‌گردند.

اینترنت و افزایش ارتباط قلبی
نلسون و سالاوو بیان کرده‌اند که ارتباط مجازی می‌تواند منجر به روابط عاطفی شود حتی اگرهر دو مخاطب با یک‌دیگر ملاقات حضوری نداشته باشند، به این ارتباط، ارتباط قلبی نیز گفته می‌شود. آن‌ها چنین شرح داده‌اند که به دلیل ایجاد وابستگی میان مخاطبین، ارتباطات عاطفی می‌توانند رویه خطرناکی را به سمت ارتباطات فیزیکی در پیش بگیرند.

کاربران اینترنت خطرات ناشی از ارتباطات عاطفی را به جان می‌خرند. یک تحقیق نشان داده است که رفتار‌های آنلاینی که بیشتر به دید خیانت به آن‌ها می‌نگرند شامل رابطه جنسی آنلاین، قرار‌های آنلاین، سایر رفتار‌های جنسی و وابستگی‌های عاطفی است.

در چهار طرح تعریف شده، 60 - 82 درصد از شرکت کنندگانی که مورد مطالعه قرار داده شده بودند، رفتار عاطفی آنلاین را نسبت به رفتار‌های جنسی آنلاین خطرناک‌تر دانسته‌اند. آیا در حال ورود به یک رابطه عاطفی مجازی هستید؟ چگونه طرفداران شبکه‌های اجتماعی که در یک رابطه متعهدانه هستند از گرفتاری در یک مسیر مجازی به سوی یک ارتباط عاطفی آنلاین جلوگیری کنند؟

شناسایی علایم خطرات وابستگی

نلسون و سالاوو بیان کردند که از نشانه‌های درگیری آنلاین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

انتظار کشیدن مشتاقانه برای آنلاین شدن یک مخاطب ارتباط مجازی

اعتماد کردن به آن‌ها برای در میان گذاشتن مشکلات

در اختیار گذاشتن اطلاعات در مورد مشکلات روابط در خارج از دنیای مجازی

دادن و گرفتن هدیه

مقایسه هیجانات کلامی و روحی روابط آنلاین با رابطه خارج از دنیای مجازی

اختصاص دادن زمان‌های خانوادگی و یا زمان‌های استراحت در کار برای چک کردن ایمیل‌ها و یا پیام‌های شبکه‌های اجتماعی و در اولویت قرار دادن آن‌ها

به طور حتم شما هم روزها و لحظاتی را تجربه کرده اید که چندان سرحال نبوده و احساس کسالت، خواب آلودگی و بی حوصلگی می کرده اید. تا به حال از خودتان پرسیده اید که کدام عوامل چنین احساسی را ایجاد می کنند؟ در اینجا به 10 عاملی اشاره می کنیم که می توانند شما را بی حوصله و کسل کنند:

1. عادت بد غذایی

عادت بد غذایی علاوه بر آنکه می تواند حالاتی مانند تهوع و درد در شکم را ایجاد کند، بر حالات روانی ما نیز تاثیر می گذارد و حالاتی مانند تحریک پذیری، نوسانات خلقی، عدم تمرکز، پرخاشگری، عصبانیت یا بیش فعالی را ایجاد کند. اگر از نوسانات خلقی رنج می برید، غذاهایی را که در طول روز مصرف می کنید یادداشت کنید تا رابطه بین غذاهای مصرف شده و نوسانات خلقی خود را کشف کنید.

2. چیدمان خانه

اگر می خواهید سرحال تر و شادتر باشید چیدمان خانه را عوض کنید زیرا محیط اطراف تاثیری عمیق بر روحیات ما دارد. مثلا رنگ قرمز می تواند افراد را تحریک پذیر و عصبی کند، در حالی که زرد ایجادکننده شادی و آبی ایجادکننده آرامش است. تحقیقات همچنین نشان می دهد که استفاده از تصاویر آرامش بخش –مثلا مناظر زیبا بر روحیات ما تاثیری مثبت داشته و استرس و آشفتگی را کم می کند.

3. ترفیع گرفتن

اکثر ما رویای ترفیع گرفتن در محل کار را در سر می پرورانیم، اما واقعیت آنقدرها هم که فکر می کنیم امیدبخش نیست. محققان دانشگاه وارویک به این نتیجه رسیده اند که وقتی کارمندی ترفیع می گیرد، میزان استرس و فشار ذهنی ای که بر او وارد می شود افزایش یافته و سلامت ذهنی او به خطر می افتد.

4. چراغ کنار تخت

اگر مرتبا هنگام تماشای تلویزیون یا هنگام مطالعه خوابتان می برد، مراقب تاثیر این امر بر اعصاب و روان خود در روز بعد باشید. تحقیقات نشان می دهند که نور در شب می تواند مانعی برای تولید ملاتونین – هورمونی که بر خلق و خوی انسان اثر می گذارد بشود. ملاتونین تنها در تاریکی تولید می شود بنابراین سعی کنید در منزل خود از پرده های ضخیم استفاده کرده و هنگام خواب همه چراغ ها را خاموش کنید.

5. کمبود مواد مغذی

عوامل زیادی وجود دارند که می توانند به افسردگی منجر شوند، ولی در عین حال رژیم غذایی نیز می تواند علایم افسردگی را بهتر یا بدتر کند. کمبود ویتامین D، ویتامین B و اسیدهای چرب امگا 3 می تواند به احساس افسردگی و آشفتگی منجر شود. بنابراین سعی کنید این مواد مغذی را حتما در رژیم غذایی روسانه خود بگنجانید.

6. دوستان

مکن است تصور کنید که وقت گذرانی با دوستان راهی مناسب برای سرحال شدن است، با این حال همه چیز به روحیات آنها بستگی دارد. به عقیده محققان احساسات ما (خواه مثبت و خواه منفی) مسری هستند و اغلب بدون اینکه بدانیم از شخصی به شخص دیگر انتقال می یابند. جالب آنکه حتی گاهی بدون اینکه دوستان را ببینیم تحت تاثیر خلق و خوی آنها قرار می گیریم. مثلا در یک تحقیق مشخص شد که کاربراین فیس بوک می توانند تا مدت 3 روز تحت تاثیر سایر کاربران قرار داشته باشند.

7. دیر خوابیدن

بسیاری از ما می دانیم که کمبود خواب موجب کسالت و بی حوصلگی می شود، با این حال از نظر محققان زمان خواب به اندازه میزان خواب اهمیت دارد. کسانی که دیر به رختخواب می روند حتی اگر زیاد بخوابند، در معرض افسردگی قرار دارند. پس سعی کنید شب ها زود بخوابید و البته خواب کافی داشته باشید.

8. قرص های ضدبارداری

محققان می گویند زنانی که از قرص های ضدبارداری استفاده می کنند دو برابر بیشتر از سایر زنان در معرض خطر افسردگی قرار دارند. این قرص ها در برخی زنان حالاتی مانند نوسانات خلقی و کاهش میل جنسی را نیز ایجاد می کند.

9. سیگار

همه ما آگاه هستیم که سیگار خطر ابتلا به سرطان، بیماری های قلبی و پیری زودرس را افزایش می دهد. اما جالب است بدانید که سیگار بر سلامت روان افراد نیر تاثیر سوء دارد. محققان نیوزلندی در یک پژوهش بزرگ دریافتند که افراد سیگاری و معتادین به نیکوتین بیش از سایرین در معرض افسردگی قرار دارند.

10. آفتاب

در روزهای تاریک زمستان احتمال ابتلا به اختلال عاطفی فصلی وجود دارد، ولی آیا می دانستید که آفتاب هم می تواند افراد را کسل و افسرده کند؟ اگرچه اختلال عاطفی تابستانی تنها بر 1 درصد افراد تاثیر دارد، ولی عوارض آن جدی و شامل بی خوابی، کاهش اشتها و افسردگی هستند.

روانشناسی کودک و اهمیت آن

یکی از مهم ترین فاکتورهایی که هر والدینی باید آن را رعایت کنند ، این است که کودک شناسی خوبی داشته باشند . البته با بزرگ کردن فرزند می توان به ابعاد مختلف شخصیتی او پی برد .

 

باید یاد بگیریم که نگاه کودک به دنیای اطراف خود چیست و چگونه مهارت های جدید را به او بیاموزیم ، با احساسات او آشنا شویم و تغییراتی که ممکن است در طول زندگی داشته باشد را مشاهده کنیم که همگی زیر شاخه روانشناسی کودک هستند .

همزمان با بزرگ شدن کودک او در مرحله های پیشرفت کردن قرار می گیرد . محیط ، ژنتیک ، عناصر فرهنگی می تواند روی شخصیت کودک تا حد زیادی تاثیرگزار باشد و البته که سخت است مسیر پیش رو را برای کودکان توضیح دهیم و احساسات آن ها را آنالیز کنیم . دقیقا همینجاست که روانشناسی کودک به کمک شما می آید و اطلاعات ارزشمندی را در اختیار تان قرار می دهد .

روانشناسی کودک چیست ؟

چنانچه در نمناک گفته ایم روانشناسی کودک مطالعه بر روی عملکرد های خودآگاه و ناخود آگاه کودک می باشد که روانشناسان کودک چگونگی تعامل کودک را با والدین ، خودشان و جهان اطراف بررسی می کنند تا پیشرفت و رشد ذهنی آن ها را متوجه شوند .

چرا روانشناسی کودک اهمیت دارد ؟ اهداف روانشناسی کودک چیست ؟

هرکس دوست دارد که رشد سالم را در کودک خود مشاهده کند اما گاهی اوقات نمی توان طبیعی بودن و یا غیر طبیعی بودن رفتار کودک را متوجه شد و روانشناسان کودک به ما کمک می کنند تا این تفاوت را بفهمیم .

فهم الگو های رفتاری طبیعی و غیر طبیعی کودک به والدین کمک می کند تا ارتباط برقرار کردن بهتر، یاد دادن بهتر مسائل برای مدیریت احساسات آن ها را بفهمند و به پیشرفت بیشتر کودک خود در مراحل مختلف زندگی کمک کنند .

روانشناسان همچنین ریشه رفتارهای غیر طبیعی کودک را نیز پیدا می کنند و به آن ها کمک می کنند که با این مشکلات مبارزه کنند . آن ها همچنین به پیشگیری ، ارزیابی و تشخیص مشکلاتی مثل اوتیسم می پردازند .

رشد فیزیکی

رشد فیزیکی در کودکان معمولا طی پدیده های ترتیبی رخ می دهند و کودکان اول یاد می گیرند که چگونه سر خود را بالا ببرند ، خود را بچرخانند ، راه بروند و بدوند که روانشناس نیز طی بررسی ویژگی های رفتاری ، علائم فیزیکی و جسمی کودک خود را نیز بررسی می کند تا موارد غیر طبیعی را در او تشخیص دهد و تاخیر در رشد کردن در قسمتی از بدن او می تواند نشان دهنده مشکلاتی باشد که ممکن است روی روان او تاثیر بگذارد .

رشد ذهنی

نظریه های مختلفی در مورد رشد ذهنی کودک وجود دارد که در طی سال ها دچار تغییر و تحولات زیادی شده است و اکنون همه ما می دانیم که کودکان تازه متولد شده از محیط اطراف خود آگاه هستند و نسبت به آن نیز علاقه و هیجان دارند، حتی قبل از این که زبان باز کنند .

رشد فیزیکی

رشد فیزیکی در کودکان معمولا طی پدیده های ترتیبی رخ می دهند و کودکان اول یاد می گیرند که چگونه سر خود را بالا ببرند ، خود را بچرخانند ، راه بروند و بدوند که روانشناس نیز طی بررسی ویژگی های رفتاری ، علائم فیزیکی و جسمی کودک خود را نیز بررسی می کند تا موارد غیر طبیعی را در او تشخیص دهد و تاخیر در رشد کردن در قسمتی از بدن او می تواند نشان دهنده مشکلاتی باشد که ممکن است روی روان او تاثیر بگذارد .

رشد ذهنی

نظریه های مختلفی در مورد رشد ذهنی کودک وجود دارد که در طی سال ها دچار تغییر و تحولات زیادی شده است و اکنون همه ما می دانیم که کودکان تازه متولد شده از محیط اطراف خود آگاه هستند و نسبت به آن نیز علاقه و هیجان دارند، حتی قبل از این که زبان باز کنند .

رشد ذهنی به پروسه یادگیری و فکری کودک برمی گردد که این رشد شامل مشاهده کردن ، فهم دنیای اطراف ، یادگیری زبان ، حافظه ، تصمیم گیری ، حل مشکل ، چگونگی استفاده از قدرت تجسم و چگونگی استفاده از منطق و استدلال می باشد که تمام این فاکتورها از ژنتیک و محیط به کودک می رسد .

رشد احساسی

رشد احساسی و اجتماعی کودک تا حد زیادی در هم گره خورده است ، رشد عاطفی به چگونگی احساس کودک ، فهم او در مورد احساسات و ابراز آن ها برمی گردد . رشد عاطفی از کودکان بسیار کوچک آغاز می شود که غالبا احساساتی مثل ترس ، لذت ، خشم و ناراحتی را نشان می دهند .

همزان با بزرگ شدن کودک احساسات آن ها نیز پیچیده تر می شود و احساساتی مثل اعتماد بنفس ، امیدواری ، گناه و غرور در آن ها پدیدار می شود و رشد احساسی همچنین توانایی کودک را برای احساس و فهم عواطف دیگران شامل می شود که یادگیری تنظیم این احساسات برای بعضی از کودکان سخت است که در این مرحله روانشناس و یا فهم روانشناسی کودک کمک بسیار زیادی می کند .

رشد احساسی همچنین می تواند تا حد زیادی رشد اجتماعی کودک را نیز نشان دهد و رشد احساسی کودک روی برخورد آن ها با دیگران نیز تاثیرگزار است و رشد اجتماعی در مورد این است که کودک چگونه ارزش ها ، آگاهی و مهارت های اجتماعی را در برابر افراد دیگر انجام می دهند .

حال این روانشناسی کودک را می توان در فضاهای مختلفی بررسی کرد که در ادامه مقاله به آن ها اشاره می کنیم :

فضای اجتماعی :

روابط بین دوستان تاثیر زیادی روی فکر، یادگیری و رشد کودکان دارد و خانواده، مدرسه و گروه های دوستانه نقش مهمی را در فضای اجتماعی کودک خواهند داشت .

فضای فرهنگی :

فرهنگ محیطی که کودک در آن زندگی می کند ، ارزش ها ، سنت ها و طرز فکر ها و شیوه های مختلف زندگی در طرز فکر کودک بسیار موثر است و همچنین فرهنگ نقش مهمی در روابط کودک با والدین ، مدرسه دارد .

فضای اجتماعی اقتصادی :

وضعیت اجتماعی اقتصادی فاکتورهای مختلفی را مثل سطح تحصیلاتی مردم ، میزان درآمد ، شغل و محل زندگی را شامل می شود . کودک می تواند با غنی بودن در هر کدام از موارد بالا مثل فرهنگ غنی مردم کشور خود ، راحت تر ناتعادلی ها را برطرف کند و خود را ارتقا دهد .

4 مباحث روانشناسی کودک که ممکن است به والدین کمک کند

بسیاری از مباحث روانشناسی کودک وجود دارد که می تواند برای والدین بسیار مفید باشد. این افراد ممکن است تمام تلاش خود را بکنند که والدین خوبی باشند اما ممکن است غالباً شکست بخورند. مواقعی وجود دارد که تعامل با کودکی که مراحل مختلف رشد را پشت سر می گذارد بسیار دشوار می شود.

 

رفتار کودک

این همیشه یک بحث برجسته در محافل روانشناختی است که در مورد کودکان بحث می شود. مشکلات مختلف زیادی وجود دارد که با رشد کودک می تواند بروز کند و والدین باید بدانند که چگونه با هر یک از این مسائل مناسب رفتار کنند. به عنوان مثال کودکی که 12 ماهه است قصد دارد رفتارهای حل مسئله را شروع کند.

با رسیدن به 18 ماه ، آنها از اطلاعات جمع آوری شده از تجربه شخصی و 5 درک حسی استفاده می کنند تا در زندگی روزمره خود گزینه هایی را انتخاب کنند. در این مدت نیز ممکن است روحیه کودک دشوار شود و اینجاست که آنها دیگر فقط به هدایت والدین تکیه نمی کنند.

هنگامی که آنها شروع به کشف توانایی های خود می کنند ، ممکن است ناامید شوند زیرا سعی می کنید از انجام برخی کارها جلوگیری کنید. این نوع تجربه وقتی کودک ابتدا به پیش دبستانی یا مهدکودک می رود و از دبستان تا دبیرستان فارغ التحصیل می شود ، تکرار خواهد شد. والدین باید در صورت وجود شرایط دشوار ، از راهکارهایی از جمله ارائه انتخاب به فرزندان یا تغییر مسیر توجه آنها آگاه باشند

اگرچه روزگاری ازتنبیه و مجازات به عنوان یک روش اصلی برای مقابله با کودکان ناخوشایند استفاده می شد ، اما امروزه بیشتر روانشناسان و والدین در حال انجام بازخورد مثبت و تغییر مسیر به عنوان راهکارهای اصلی برای کمک به فرزندان خود در این دوران دشوار انتقالی هستند.

مدیریت خشم برای کودکان

کودکان در هر سنی می توانند مشکلات مدیریت خشم را تجربه کنند. همانطور که قبلاً نیز گفته شد ، همانطور که مراحل رشد را پشت سر می گذارند ، این می تواند یک زمان بسیار دشوار برای آنها باشد. آنها سعی می کنند یا به خودی خود یا در نتیجه نشانه های اجتماعی که از همسالان خود دریافت می کنند ، تکامل یابند.

برخورد با کودکانی که مشکلات مدیریت خشم مانند تنور را تجربه می کنند، می تواند برای بزرگسالان بسیار مشکل ساز باشد. این که آیا این اتفاق در خانه رخ می دهد، یا اگر کودکان در مدرسه این کار را انجام می دهند، باید استراتژی هایی به کار گرفته شود تا بتوانند عصبانیت خود را تغییر مسیر دهند یا به آنها کمک کنند تا درک کنند که چرا آنچه انجام می دهند از منظری غیر از خود اشتباه است. از 4 موضوع روانشناسی کودک، موضوع بعدی به یکی از مهمترین روانشناسان ارجاع می شود که واقعاً این تغییرات را درک کرده است.

نظریه اریک اریکسون

شناخت آموزه های روانشناس برای هر دو دوره انتقالی بسیار مفید است و به کودکان در مقابله با مسائل مدیریت عصبانیت کمک می کند. او روانشناس است که عبارت بحران هویت را بیان کرد. در اصل ، هر عدم تعادل در شخصیت آنها به طور معمول با نوعی از مرحله انتقالی که تجربه می کنند ، گره خورده است. اریک اریکسون یک سیستم هشت مرحله ای برای مقابله با بحران هویت ایجاد کرد.

اینکه این تغییرات در درجه اول ناشی از فشارهای بیولوژیکی و تغییرهای رشد است و اینکه این انتقالها منجر به تغییر هویت می شوند ، سیستم هشت مرحله به شما نشان می دهد که چگونه با بحران های هویتی برخورد کنید که در این مواقع انتقالی به وجود می آیند.

رشد عاطفی اجتماعی

سرانجام ، موضوعی که به این مراحل رشد کودک نیز مربوط می شود ، شامل رشد اجتماعی - عاطفی است. اریک اریکسون این تئوری را به عنوان نوعی پاسخ در برابر نظریه های روانشناختی فروید ارائه داد و دانست که زندگی چیزی بیش از یک سری بحران هایی نیست که فرد باید برای تحقق و بقای آن تحمل کند. او معتقد بود که این تغییرات فقط توسط کودکان تجربه نشده است ، بلکه از طریق بزرگسالی نیز ادامه خواهد یافت

براساس بازخوردی که کودکان از محیط خود دریافت می کنند ، به خصوص در زمینه اجتماعی ، این امر بر احساسات آنها تأثیر می گذارد و بنابراین احساسات تصمیمات خود را در مورد نحوه برخورد مناسب با درگیری ها هدایت می کنند.

این 4 موضوع روانشناسی کودک است که باید توسط هر والد مورد مطالعه قرار گیرد. آنچه والدین باید درک کنند این است که کودکان در نتیجه تغییراتی که باید رخ دهد ، رشد و نمو می کنند

همانطور که آنها در حال یادگیری چگونگی شناسایی خود به عنوان یک فرد ، استفاده از مهارت های حرکتی و مهارت های حل مسئله حتی در مراحل اولیه زندگی هستند ، قصد دارند بحران هایی را تجربه کنند که مربوط به تحولات توسعه است.

در کنار هم ، این 4 مباحث روانشناسی کودک به والدین کمک می کند در هنگام تحمل این مسائل ، توانایی تعامل با فرزند خود را بهبود بخشند. همچنین پایه و اساس خوبی را برای فرزندان شما ایجاد می کند ، اطمینان حاصل کنید که آنها می فهمند که چگونه با این تغییرات و بحران هایی که پیش می آید به درستی مقابله کنند.

سپس آنها می توانند آنچه را که از شما آموخته اند به فرزندان خود منتقل کنند و به تحقق روشی بسیار منطقی تر و متمرکز تر برای مقابله با تغییرات زندگی کمک کنند. درک این مسئله که چرا این بحران ها رخ می دهد و اگر می خواهید والدین ایده آل باشید ، چگونگی مقابله با آنها ، بسیار مهم است.

برای در امان ماندن از نا امیدی و یاس در زندگی همواره باید توجه داشته باشید که المان ها منفی و افراد های منفی را در زندگی خود حذف کنید در این مطلب تکته های مفید برای داشتن امید در زندگی را برای شما عزیزان آماده کرده ایم